شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 1 - آفرینش همه تنبیه خداوند دل است

1- آرایه‌های به کار رفته در کدام گزینه درست مشخص نشده است؟

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی / ز بامی که برخاست مشکل نشیند (تشبیه، تضاد)

شب فراق که داند که تا سحر چند است؟ / مگر کسی که به زندان عشق در بند است (جناس، تشخیص)

فرو بارید بارانی ز گردون / چنان چون برگ گل بارد به گلشن (تشبیه، مراعات‌نظير)

عزیز مصر به رغم برادران غیور / ز قعر چاه برآمد به اوج ماه رسید (تضاد، جناس)

2-

نوع آرایه‌ی ذکر شده در کدام گزینه درست نیست؟

عــلــم بــال اســت مــرغ جـانـت را بـــر ســـپـــهـــر او بـــرد روانـــت را (تشبیه - تشخیص)

دل بـی عـلـم، چـشـم بـی نـور اسـت مــــرد نــــادان زمــــردمـــی دور اســــت (جناس - تشبیه)

بـامـدادی کـه تـفـاوت نکند لیل و نهار خـوش بــود دامـن صـحرا و تماشای بهار (جناس - تضاد)

خبرت هست که مرغان سحر می‌گویند آخر ای خفته، سر از خواب جهالت بردار؟ (تشبیه- مراعات‌النظیر)

3-

بیت «دیده‌ای نیست نبیند رُخ زیبای تو را / نیست گوشی که همی نشنود آواز تو را» از کیست؟

سعدی

امام خمینی (ره)

مولوی

نظامی گنجوی

4-

با توجه به بیت زیر مفهوم «تنبیه» چیست؟

«آفرینش همه تنبیه خداوند دل است / دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار»

بیدار باش - هشیاری

تسبیح

آفریدن

تنبیه و مجازات

5-

کدام گزینه نادرست است؟

نعمتت بار خدایا، ز عدد بیرون است/ شکر انعام تو هرگز نکند شکرگزار (ز عدد بیرون بودن کنایه از «بی‌شمار بودن»)

یکی را به سر برنهد تاج بخت/ یکی را به خاک اندر آرد ز تخت (از تخت به خاک آوردن کنایه از «پست کردن»)

که تواند که دهد میوه‌ی الوان از چوب؟/ یا که داند که برآرد گل صدبرگ از خار؟ (چوب مجاز از «درخت»)

تا کی آخر چو بنفشه، سر غفلت در پیش؟/ حیف باشد که تو در خوابی و نرگس، بیدار (خواب و بیدار مجاز از «دنیا»)

شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 1 - آفرینش همه تنبیه خداوند دل است | آزمون شماره 11584