شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 8: از پاریز تا پاریس | آزمون شماره 5399

خیال خود همه باید ز سر به در کردن / دگر به عالم سودای او گذر کردن 

اژدهای نفس نگذارد که روی آری به گنج / اژدها کش شو گرت در سر هوای گوهر است 

خاک مرا جزیره ی خشکی گمان مبر / دریای بی کران و خروشان نهفته است

تو پای بند زمینی و رشته ای ست نهان /که با گذشته تو را ارتباطی دهد

برو با دوست اندر خلوت جان راز دل برگو / که اندر ظلمت شب طایر گلشن چنین خوش خواند

ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب / غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا

گفتی که کجا رفتند آن تاجوران نیک / ز ایشان شکم خاک است آبستن جاویدان

سر الب ارسلان دیدی ز رفعت رفته بر گردون / به مروآ تا کنون در گل تن الب ارسلان بینی 

حاصل عمر تو، افسوس شد و حرمان / عیب خود را مکن ای دوست ز خود پنهان

وقت ضایع نکند هیچ هنرپیشه / جفت باطل نشود هیچ حقیقت‌دان

هیچ آگاه نیاسود در این ظلمت / هیچ دیوانه نشد بستهٔ این زندان

بوستان بود وجود تو گهِ خلقت / تخم کردار بدش کرد چو شورستان