شرکت در آزمون آنلاین فارسی هفتم - درس چهاردهم- امام خمینی (ره)

1- پيام نهايي همة ابيات زير، مشترك است؛ به‌جز .........

شرف شد مرد را حاصل ز دانش نباید بُد دمی غافل ز دانش

دانش اندر دل، چراغ روشن است وز همه بد، بر تنِ تو جوشن (زره) است

به دانش گرای و بدو شو بلند چو خواهی که از بد، نیابی گزند

عشق آمد و گرد فتنه بر جانم بیخت عقلم شد و هوش رفت و دانش بگریخت(بیختن: غربال کردن، الک کردن)

2- آرایه‌های ادبی به کار رفته در کدام بیت صحیح نیست؟

این زندگی حلال کسانی که همچو سرو / آزاد زیست کرده و آزاد می‌روند (تشبیه و تشخیص)

گر بر کنم دل از تو و بَردارم از تو مهر / آن مهر بر که افکنم آن دل کجا برم؟ (کنایه و مراعات نظیر)

غنچه هم گفت گرچه دلتنگم / مثل لبخند باز خواهم شد (تشبیه و تشخیص)

خدا آن ملتی را سروری داد / که تقدیرش به دست خویش بنوشت (تشبیه و تشخیص)

3- در کدام گزینه غلط املایی دیده می‌شود؟ (تشدید غلط محسوب نمی‌شود)

به حرم مطهر حضرت معصومه (س) پناه برد و سر بر ضریح آن حضرت گذاشت.

بیش از حدّ لزوم سخن نمی‌گفت و اجازه نمی‌داد کسی در حضور او از دیگری بد بگوید.

مدّت حیات صاحبان قبور که بر روی سنگ‌ها حک شده بود از ده سال تجاوز نمی‌کرد.

در هفت سالگی قرآن را ختم کرد و برای ادامة تحصیل به حوضة علمیّة اراک رفت.

4- در کدام گزینه شخص، شمار و بن فعل صحیح می‌باشد؟

گفت: اول شخص مفرد، گفت: بن ماضی

می‌ترسیدم: اول شخص مفرد، ترس: بن ماضی

بروید: اول شخص جمع، بروی: بن مضارع

ببری: دوم شخص مفرد، بر: بن مضارع

5- مفهوم کدام بیت با بیت یا عبارات مشخص‌ شده‌ی خود مناسبت ندارد؟

ای یاد تو مونس روانم / جز نام تو نیست بر زبانم -- ای خدا ای فضل تو حاجت‌روا / با تو یاد هیچ‌کس نبود روا

‌ هم‌ قصه‌ی نانموده دانی/ هم نامه‌ی نانوشته خوانی -- همه‌ِ عیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی/ همه بیش تو بکاهی همه کمّی تو فزایی

گهر بی هنر زار و خوار است پست / به فرهنگ باشد روان تندرست -- مشک آن است که خود ببوید / نه آن که عطّار بگوید.

‌ به گیتی بهتر از دانشوری نیست / به جز دانش به گیتی مهتری نیست.-- دانش اندر دل چراغ روشن است / وز همه بد بر تن تو جوشن است.

شرکت در آزمون آنلاین فارسی هفتم - درس چهاردهم- امام خمینی (ره) | آزمون شماره 28