شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 18100

تعجب

شادی

غم

خشم

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

تا به کرم خرده نگیری که من/ غایبم از ذوق حضور ای صنم

ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود/ وین راز سربه‌مهر به عالم سمر شود

روی مپوشان که بهشتی بود/ هر که ببیند چو تو حور ای صنم

 دیدی که وفا به جا نیاوردی/رفتی و خلاف دوستی کردی

شب فراق نخواهم دواج دیبا را/ که شب دراز بود خوابگاه تنها را

خستۀ تیغ فراقم سخت مشتاقم به غایت/ای صبا آخر چه گردد گر کنی یک‌دم عنایت؟

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او/گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

عاطفه، وزن

وزن، عاطفه

وزن، وزن

عاطفه، عاطفه

ای سینه که دردمندی از غم                                            هم زانوی غم دوات جویم

راه نفسم بسته شد از آه جگر تاب                     کو هم نفسی تا نفسی را غم از این باب

مکن در جسم و جان منزل که این دون است و آن والا    قدم زین هر دو بیرون نه، نه این‌جا باش و نه آن‌جا

تا خود چه خطا رفته کش این‌گونه مکافات          یا خود چه گنه بوده کش این‌گونه عذاب است