شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 196

جوان دیلاغی مصطفی نام، آمده می گوید برای عید مبارکی شرفیاب شده است.

جوانی لات و لوط و آسمان جل و بی دست و پا و تا بخواهی بدریخت و بدغواره.

الحمدالله که سالی یک مرتبه بیشتر از جمالش مسرور و مشئوف نمی شدم.

پیش خود گفتم: چنین روز مبارکی صله ارحام نکنی، کی خواهی کرد؟

با حال استیصال پرسیدم: پس چه خاکی به سرم بریزم؟

گفت: خودتان را بزنید به ناخوشی و بگویید طبیب غدقن کرده، از تخت پایین نیایید.

تو رفقای مرا نمیشناسی. بچه قنداقی نیستند که هرچه بگویم آن ها هم باور کنند.

کم کم وقتی درست آن را در زوایا و خفایای خاطر نشخوار کردم معلوم شد آن قدر ها هم نامعقول نیست.

متفرّعات/ تصنّعی/  غلیان/ اطوار/ پتباره/ بقولات/ اندرونی

مایحتوی/ تصّنعی/ مسرور /کریه/ هولناک/ مائده/ اندرونی

قطعه بعد اخری /مایحتوی/ غلیان/ کریه/ هولناک /بقولات/ غرفه

متفرّعات / مایحتوی /مسرور /اطوار/ پتیاره /مائده /غرفه

برآوَرَد ز گریبان آسمان‌ها سر / سری که خاک شود در گذار زنده‌دلان

 آن‌که شام زندگانی شمع بالینم نشد / کی پس از مرگم چراغی بر  سر گور آورد؟

به نامرادی از خدمت تو محرومم / ولی چه چاره کنم چون مراد چرخ این است؟

من نه مجنونم که خواهم روی در صحرا کنم / خویش را مشهور سازم یار را رسوا کنم