شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش

لازمۀ پی بردن به وجود خداوند تبارک و تعالی چیست و کدام خصیصه در جوانان، وصول به معرفت عمیق و والا را امکان‌پذیر می‌سازد؟

احاطه و دسترسی به او ـ پاکی و صفای قلب

احاطه و دسترسی به او ـ آگاهی به نیاز دائمی به خدا

تفکر دربارۀ مخلوقات او ـ پاکی و صفای قلب

تفکر دربارۀ مخلوقات او ـ آگاهی به نیاز دائمی به خدا

دعوت به تفکر مستمر در هستی و دستور نهی آن در مورد ماهیت وجودی که تمامی موجودات در پیدایش و بقا به آن نیازمند هستند، در کدام‌یک از گزینه‌ها قابل مشاهده است؟

افضل العباده ادمان التفکر فی الله ـ لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا

افضل العباده ادمان التفکر فی الله ـ لا تفکروا فی ذات الله

تفکروا فی کل شی ـ لا تفکروا فی ذات الله

تفکروا فی کل شی ـ لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا

خدایابی انسان چگونه است و اگر بگوییم چیزهایی که شیرین نیستند؛ برای شیرین شدن نیازمند به چیزی هستند که خودش شیرین باشد، به کدام مقدمة استدلال نیازمندی جهان در پیدایش خود به آفریننده، اشاره کرده‌ایم؟

استدلالی ـ پدیده‌ها که وجودشان از خودشان نیست، ضرورتاً برای موجود شدن نیازمند به پدیدآورنده‌ای هستند که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

فطری ـ پدیده‌ها که وجودشان از خودشان نیست، ضرورتاً برای موجود شدن نیازمند به پدیدآورنده‌ای هستند که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

فطری ـ هرگاه به خود نظر می‌کنیم، خود را پدیده‌ای می‌یابیم که وجود و هستی‌مان از خودمان نبوده است.

استدلالی ـ هرگاه به خود نظر می‌کنیم، خود را پدیده‌ای می‌یابیم که وجود و هستی‌مان از خودمان نبوده است.

هم‌نوایی با شاعر برای طنین‌انداز شدن این بیت که: «ما همه شیران ولی شیر عَلَم / حمله‌مان از باد باشد دم به دم»، انسان را به فهم کدام آیۀ شریفه، به طور دقیق‌تری سوق می‌دهد؟

﴿یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله...﴾

﴿الله نور السماوات و الارض مثل نوره کمشکاة...﴾

﴿یسأله من فی السماوات و الارض کل یوم...﴾

﴿قل الله خالق کل شیء و هو الواحد القهار﴾

از حدیث شریف «اللهمَّ لاتکلنی الی نفسی طرفة عین ابداً» کدام مفهوم مستفاد می‌گردد؟

درک بیشتر فقر و نیازمندی معلول و نتیجه افزایش عبودیت و بندگی خداوند است.

انسان آگاه در پیشگاه الهی عاجزانه از خداوند می‌خواهد که برای یک لحظه هم، لطف و رحمت خاصش را از او نگیرد.

انسان‌های ناآگاه در سایة لطف و رحمت الهی نیازمند پیوسته خود را درک می‌کنند.

درک بیشتر فقر و نیازمندی متبوع افزایش معرفت و خودشناسی است.