شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 9

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

غلام نرگس مست تو تاجدارانند/ خراب بادۀ لعل تو هوشیارانند

شد مزیّن به تو مقام و محل/ شد مبیّن به تو حرام و حلال

هر صبح سر ز گلشن سودا برآورم/ وز صور آه بر فلک آوا برآورم

در این خنده یک عمر پژمردگی است/ در آن بسته یک جام دیوانگی است

چشم گریان را به توفان بلا خواهم سپرد/ نوک مژگان را به خوناب جگر خواهم گرفت

هر چه نقش نفس می‌بینم به دریا می‌دهم/ هر چه نقد عقل می‌یابم در آتش می‌برم

هست انعام تو در برج مروّت اختر/ هست اکرام تو در درج فتوّت گوهر

به بالای ایوان او راغ نیست/ به پهنای میدان او باغ نیست

زمین گلشن از پایۀ تخت توست/ زمان روشن از مایۀ بخت توست  

به رزم اندرون شیر پاینده‌ای/ به بزم اندرون شید تابنده‌ای 

ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

بوستانی است صدر تو ز نعیم/ آسمانی است قدر تو ز جلال

دانه باشی مرغکانت برچنند/ غنچه باشی، کودکانت برکنند

نسخ کن این آیت ایام را/ مسخ کن این صورت اجرام را

کشیدم قلم بر سر نام خویش/ نهادم قدم بر سر کام خویش

بر قدم او قدمی می‌کشید/ بر قلم او رقمی می‌کشید

ای همۀ سلسله‌ام برخی آن طرّه و رخ/ وی همۀ طایفه‌ام بندۀ آن سینه و تن

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال