شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 24547

در این خنده یک عمر پژمردگی است/ در آن بسته یک جام دیوانگی است

چشم گریان را به توفان بلا خواهم سپرد/ نوک مژگان را به خوناب جگر خواهم گرفت

هر چه نقش نفس می‌بینم به دریا می‌دهم/ هر چه نقد عقل می‌یابم در آتش می‌برم

هست انعام تو در برج مروّت اختر/ هست اکرام تو در درج فتوّت گوهر

شکرشکن است یا سخن‌گوی من است/ عنبرذقن است یا سمن‌بوی من است

جوی روان سیمین گشته ز آب/ برگ رزان زرین گشته ز باد

عشق تو نهال حیرت آمد/ وصل تو کمال حیرت آمد

کلاه سعادت یکی بر سرش/ گلیم شقاوت یکی در برش

گهی بر درد بی‌درمان بگریم           گهی بر حال بی‌سامان بخندم

سرو فرازنده از قیام تو بی‌پا        مهر فروزنده از جمال تو زایل

در عهد زلفش یک جمع شیدا        در دور چشمش یک شهر مفتون

از روی لاله رنگم بازار گل شکسته      وز لعل باده رنگت کار شراب بسته

گهی ز نرگس مستانه تو مخمورم                             گهی ز گردش پیمانه تو سرمستم

یا بهار عمر من رو بر خزان خواهد نهاد          یا نهال قامت او را به بر خواهم گرفت

می کشندم چو سبو دوش به دوش                           می‌برندم چو قدح دست به دست

خلق را از لعل میگون تو مستی داده‌اند             عقل را از چشم فتّان تو مفتون کرده‌اند