شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 2041

هر چه داری اگر به عشق دهی / کافرم گر جوی زیان بینی

شرمنده شد از باد سحر گلبن عریان / وز آب روان شرمش بربود روانیش

آمد نوروز هم از بامداد / آمدنش فرخ و فرخنده باد

نماند تیری در ترکش قضا که فلک / سوی دلم به سر انگشت امتحان نگشود

 حذف همزه _ آوردن اختیار وزنی در پایان مصراع _ تغییر کمیّت مصوّت بلند

 آمدن فاعلاتن به جای فعلاتن _ قلب _ تغییر کمیّت مصوّت کوتاه

 ابدال _ حذف همزه _ آمدن فاعلاتن به جای فعلاتن

 ابدال _ تغییر کمیّت مصوّت کوتاه و بلند _ آوردن اختیار وزنی پایان مصراع

قلب

آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن

تغییر کمیت مصوت‌ها

ابدال

سرد است زهر عقرب و از بخت من مرا / تب‌های گرم زاد ز زهر جفای ری

گوید این خاقانی دریا مثابت خود منم / خوانمش خاقانی اما از میان افتاده قا

بر دل خاقانی اگر داغ جفا نهی چه شد؟ / او ز سگان کیست خود تا بَرَدت به داوری؟

لیک ز بیم رقیب وز پی نفی گمان / راه برون بسته‌ام آه درون‌سوز را

عنقا برکرد سر، گفت: کز این طایفه/ دست یکی پرحناست جعد یکی پُرخضاب

اوّل غسلی بکن زین سوی نیل عَدَم/ پس به تماشا گذر ز آن سوی مصر بقا

با اثر داغشان هر دم سلطان عشق/ گوید خاقانیا خاک تواَم مرحبا

محنت چون خون و گوشت در تنم آمیخته‌ست/ تا نشود جان ز تن زو نتوان شد رها