شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 1408

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد: هزج مثمن سالم

شوریده و شیدا کند هر دل که دلبر جا کند: رمل مثمن سالم

فلک کار مرا افکند با نامهربان ماهی: هزج مثمن محذوف

آشفته خاطر کرده‌ام جمعیت عشاق را: رجز مثمن محذوف

یک شمع از این مجلس صد شمع بگیراند / گر مرده‌ای ور زنده هم زنده شوی با ما

عقل گوید پا مَنِه کاندر فنا جز خار نیست / عشق گوید عقل را کاندر توست آن خارها

سوی حق چون بشتابی تو چو خورشید بتابی / چو چنان سود بیابی چه کنی سود و زیان را

چون هرکسی در خورد خود یاری گزید از نیک و بد / ما را دریغ آید که خود فانی کنیم از بهر لا