شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8277

عشق ذوقی است هم‌نشین حیات / بلکه چشم است بر جبین حیات

تو چیزی مدان کز خرد برتر است / خرد بر همه نیکویی‌ها سر است

زبان خامه ندارد سَرِ بیان فراق / وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

قسمت چو به تقدیر قضا رفت، رضا ده / «سلمان» چه توان کرد نصیب این قدر آمد

 پوپوک پیکی، نامه زده اندر سر خویش / نامه گه باز کند، گه شکند بر شکنا

بریدم شب تیره و روز روشن / ابا رنج بسیار و بس ناتوانی

روی تو خوش می‌نماید آینه ما / که آینه پاکیزه است و روی تو زیبا

من ایدون چو بازم که زی تو شتابم / اگر چند از دست خود برپرانی

دو چیز محال عقل است، خوردن بیش از رزق مقسوم و مردن پیش از وقت معلوم.

هر آن چه دانی که معلوم تو خواهد شد، به پرسیدن آن تعجیل مکن که هیبت سلطنت را زیان دارد.

دشمن به ملاطفت دوست نگردد بلکه طمع زیادت کند.

چون انسان بار امانت خواهدکشیدن، می باید که قوّت هر دو عالم به کمال او را باشد.