شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 107

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید/ که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است/ به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

قلم را آن زبان نبود که سرّ عشق گوید باز/ ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

او می‌رود دامن‌کشان من زهر تنهایی چشان/ دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

من که از آن زلف دارم یادگاری بی قراری

مجنون لیلایش منم، چنگی به بازویم سپار

روزگار این‌سان که خواهد بی‌کس و تنها مرا

مفاعیلن مفاعیلن فعولن

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

مفتعلن-فعلاتن-فاعلن

مفتعلن-فعلاتن-فعولن

مستفعلن-فعلاتن-مفعولن

مفتعلن-فعلاتن-فاعلاتُن

وجودی دارم از مهرت گدازان: مفاعیلن مفاعیلن فعولن

ما به یک شربت چنین بی‌خود شدیم: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

همی‌نالید و با گل راز می‌کرد: مفاعیلن مفاعیلن فعولن

دیگران چندین قدح چون خورده‌اند: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن