شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 2370

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم / سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم نخور

ور نهد در ره ما خوار ملامت زاهد / از گلستانش به زندان مکافات بریم

با این همه هر آن که نه خواری کشید از او / هرجا که رفت هیچ کسش محترم نداشت

باز آ که چشم بد ز رخت دفع می‌کند / ای تازه گل که دامن از این خار می‌کشی

خزاین پر از بهر لشکر بود / نه از بهر آذین و زیور بود

ضرورت نباشد بر افتاده زور / برد مرغ دون دانه از پیش مور 

اگر زیر دستی بر آید ز پا / حذر کن ز نالیدنش بر خدای

گرفتیم عالم به مردی و زور /ولیکن نبردیم با خود به گور 

پشیمان، درویش، خوار، مرد حق

پشیمانی، ژنده‌پوش، ناتوان، مردان کامل

تأسف، گدا، ناتوانی، مرد کامل

پشیمانی، ژنده‌پوش، خوار، تغییر کردن

از زبان نرم دشمن احتیاط از کف مده / بر حذر زِنهار «صائب» زین چَهِ خس‌پوش باش

می‌توان با چرب و نرمی, خصم را بستن زبان / ما ز خوی نرم , بر زخم دهن‌ها مرهمیم

چو نرم‌خو نشود خصم تندخویی کن /  که خاره نرم نماید چو تند گردد حل

خلق خصم حقّ و من خواهان حق / سخت نفرت کردم از خصمان حق