شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22623

پس هستی من ز هستی اوست/ تا هستم و هست دارمش دوست

من نخواهم شادی و عیش و طرب/ درد و سوز عشق خواهم روز و شب

اگر عمارت شدّاد شد بهشت برین/ ببین که بر چه طریقش بهشت شد شدّاد

ای جان جان جان جان ما نآمدیم از بهر نان/ بر جه گدارویی مکن در بزم سلطان، ساقیا!

روزی که عکس روی او بر روی زرد من فتد / ماهی شوم رومی‌رخی گر زنگی نو برده‌ام

فکند زمزمه‌ عشق در حجاز و عراق / نوای بانگ غزل‌های حافظ شیراز

برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو / راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله / گدای خاک در دوست پادشاه من است

خویشتن بی‌خویشتن ‌بینی مُدام/ عقل و جان بی عقل و جان بینی تمام

عاشق جانسوز خواهد سوزِ عشق / روزِ محشر، شب شود در روز عشق

من نخواهم شادی و عیش و طرب/ درد و سوز عشق خواهم روز و شب

دل و دینم دل و دینم ببرده است/ بر و دوشش بر و دوشش بر و دوش

شکرشکن است یا سخن‌گوی من است / عنبر ذقن است یا سمن بوی من است

ای محنت ار نه کوه شدی ساعتی برو / وی دولت ارنه باد شدی لحظه‌ای بپای

مطیع امر توام گر دلم بخواهی سوخت / اسیر حکم توام گر تنم بخواهی خست

گردون چه خواهد از من بیچاره ضعیف / گیتی چه خواهد از من درمانده گدا