شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 2658

تا یقین آینه حال زدود / صورتش ماضی مستقبل بود

هستی تو صورت پیوند نی / تو به کس و کس به تو مانند نی

حیف است سخن گفتن با هرکس از آن لب / دشنام به من ده که درودت بفرستم

طناب عمر مرا دست روزگار گسیخت / هنوز رشته امّید از تو نگسستم

 قلب 

 آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن

 ابدال 

 حذف همزه

دی بنواخت یار من بنده غم رسیده را / داد ز خویش چاشنی جان ستم چشیده را

غم به سراپرده شد آتش پرورده شد / گرفت در جان ما نوبت دیدار خاست

گر دل دهی ای پسر بدین پند / از پند پدر شوی برومند

آن‌جا که اوست کیست که پیغام من برد / یا عرضه دارد این سخنان مبتّرم