شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 7431

ابزار و اسباب بنابر توکل فرد قرار داده شده و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و مصلحت خود را بشناسد و به آن عمل کند.

توکل‌کننده‌ای که اهل معرفت باشد، برای راهیابی به نیازهایش، از ابزار و اسباب بهره می‌جوید.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و از ابتدا همة کارها را به خداوند حکیم و قادر بسپارد.

«شما سربار دیگران هستید.» _ «تا در طلب گوهرکانی، کانی / تا در هوس لقمة نانی، نانی»

«خدا برای اصلاح کارتان از خودتان آماده‌تر است.» _ «تا در طلب گوهرکانی / تا در هوش لقمة نانی، نانی»

«خدا برای اصلاح کارتان از خودتان آماده‌تر است.» _ «گر تو کل می‌کنی در کار کن / کشت کن پس تکیه بر جبّارکن»

«شما سربار دیگران هستید.» _ «گر تو کل می‌کنی در کار کن / کشت کن پس تکیه بر جبّارکن»

مؤمنان – تکیه و اعتماد به خدا

پیامبر (ص) – دفع زیان از متوکلان

مؤمنان – دفع زیان از متوکلان

پیامبر (ص) – تکیه و اعتماد به خدا

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «وَ عَسی اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم …»

چون می‌دانند سر رشتة کارها به دست خداست. _ «وَ عَسی اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم …»

 چون می‌دانند سر رشتة کارها به دست خداست. _ «اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ …»

 چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ …»

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «وَ عَسیَْ اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم»

چون می‌دانند سررشتة کارها به دست خداست. _ «وَ عَسیَْ اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم»

چون می‌دانند سررشتة کارها به دست خداست. _ «اِن اَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ اَو اَرادَنی بِرَحمَةٍ، هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِهِ قُل حَسبِیَ الله»

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «اِن اَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ اَو اَرادَنی بِرَحمَةٍ، هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِهِ قُل حَسبِیَ الله»