شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25816

سه

دو

چهار

یک

صامت ن

مصوت بلند ا

مصوت بلند و

صامت خ

زمانه قرعه نو میزند به نام شما/ خوشا شما که جهان میرود به کام شما

عشق و اساس عشق نهادند بر دوام/ یعنی خللپذیر نگردد بنای عشق

جمعیت خاطر ندهد دست، کسی را/ کآشفتگی از زلف پریشان تو دارد

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن/با مردم بیدرد ندانی که چه دردی است

پدر با پسر یکدگر را کنار                      گرفتند و کرده غم از دل کنار

صدر سخی که لازم افعال اوست بذل           این اسم مشتق است هم از مصدر سخاش

گفتی مگر به صورت من عاشقی کمال           صورت ندیده چون بنویسم جواب را

در سایه سروی به سرای بستان               از ساقی سیم ساق ساغر بستان

آن روز که لاله از پی لاله شکفت             بر گونه شرق زخم صدساله شکفت

ستون کرد چپ را و خم کرد راست           خروش از خم چرخ چاچی بخاست

سنبل و سوسن و سمن هر سوی            سوی گل ها به ساز و سامان است

خواب نوشین بامداد رحیل                      باز دارد پیاده را ز سبیل