شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25119

به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش/ که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

لبخند تو خلاصۀ خوبی‌هاست/ لختی بخند خندۀ گل زیباست

نه من ز بی‌عملی درجهان ملولم و بس/ ملامت علما هم ز علم بی‌عمل است

هوای منزل یار آب زندگانی ماست/ صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

هست مستی که مرا جانب میخانه برد؟ / جانب ساقی گل‌چهره دُردانه برد؟

وقت آن شد که ز خورشید ضیایی برسد / سوی زنگی شب از روم لوایی برسد

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر / که عاقبت برود هرکه او ز مادر زاد

عاشقان را از جمالت عید باد / جانشان در آتشت چون عود باد

آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت / که اگر سر برود از دل و از جان نرود

تو هستی روان تن روشنم / روان چون پسندی تو دور از تنم

به تیرگی و درازی شبی چو دوش ندیدم / اگرچه زلف تو از دوش بگذرد به درازی 

بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال/ چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد

پ، ب، ت، الف

ب، الف، پ، ت

الف، ت، ب، پ

پ، الف، ب، ت

مراعات نظیر، اغراق، تشبیه، تشخیص

تلمیح، استعاره، واج‌آرایی، واژه‌آرایی

مراعات نظیر، واج‌آرایی، جناس، تضاد مراعات نظیر، واج‌آرایی، جناس، تضاد

تلمیح، اغراق، کنایه، تضاد