شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 17903

منگر که شه و میری بنگر که همی‌ میری / در زیر یکی توده رو «کم ترکوا» برخوان

طومار ندامت است طبع من / حرفی است هر آتشی ز طومارم

آتش است اين بانگ نای و نيست باد / هر كه اين آتش ندارد، نيست باد

چون رایت عشق آن جهانگیر / شد چون مه لیلی آسمانگیر

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است / ببین که در طلبت حال مردمان چون است

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر / که عاقبت برود هر که او ز مادر زاد

گدا را چو حاصل شود نان شام / چنان خوش بخسبد که سلطان شام

نیکخواها در آتشم بگذار / وین نصیحت مکن که بگذارش

گرم بازآمدی محبوب سیم‌اندام سنگین‌دل / گل از خارم برآوردی و خار از پای و پا از گل

خرّم تن او که چون روانش / از تن برود سخن ‌روان است

هر راهرو که ره به حریم درش نبرد / مسکین برید وادی و ره در حرم نداشت

ز راه رحمت و رأفت چو جان پاک معصومان / مرا از زحمت تن‌ها بکن پیش از اجل تنها