شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8856

عقل را با عشق خوبان طاقت سرپنجه نیست / با قضای آسمانی برنتابد جهد مرد

کسی کو خرد را ندارد ز پیش / دلش گردد از کرده خویش ریش

گر هزارم جواب تلخ دهی / اعتقاد من آن که شیرین است

عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی / عشق داند که در این دایره سرگردانند

مجو درستی عهد از جهان سست‌نهاد / که این عجوزه عروس هزار داماد است

بالله بگذارید میان من و دوست / نیک و بد و رنج و راحت از دوست نکوست

بیابان پر از مار دیدم به خواب / جهان پر ز گرد، آسمان پر عقاب

بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت / که در مقام رضا باش و از قضا مگریز

پنج

چهار

شش

سه

لغات فارسی قدیم افزایش یافت. 

 استعمال «مر» در کنار مفعول جمله زیاد شد.

«اندر» به جای «در» جایگزین شد.

 «می» اندک اندک جای «همی» را می‌گیرد.