شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 9269

 کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت / بِه که نفروشند مستوری به مستان شما

ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم / یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

یک هفته پدیدار بود نرگس دشتی / وان نرگس چشم تو همه ساله پدیدار

صدف‌وار گوهرشناسان راز / دهان جز به لؤلؤ نکردند باز

پر می‌زند از شوق لبش طوطی جانم / آری چه کنم چون شکرستان من آن‌جاست

جایی که عروسان چمن جلوه نمایند / گل را چه محل چون که گلستان من آن‌جاست

نافه را از کمند تو دل در گره / لعل را از عقیق تو خون در جگر

مرغان چمن باز چو من عاشق و مست‌اند / کان نرگس مست و گل خندان من آن‌جاست

دوران دهر و تجربتم سر سپید کرد / وز سر به در نمی‌رودم هم چنان

رسد دست تو از مشرق به مغرب / ز اقصای مداین تا به مدین

منم آن مرغ گرفتار که در کُنج قفس / سوخت در فصل گُلم حسرت بی‌بال و پری

آفرین جان‌آفرین پاک را / آن‌که جان بخشید و ایمان خاک را