شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 4254

به دستور فرمود تا ساروان / هیون آرد از دشت صد کاروان

هر شب ازحسرت ماهی من و یک دامن اشک/تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

نهادند بر دشت هیزم دو کوه / جهانی نظاره شده هم‌گروه

از چین زلفی میرسم سودایی و آشفته سر/یک کعبه بت در آستین،یک دیر ایمان در بغل

چنین گفت موبد به شاه جهان / که درد سپهبد نماند نهان (روحانی زرتشتی - سردار سپاه)

که هرچند فرزند هست ارجمند / دل شاه از اندیشه باید گزند (گرامی و عزیز - آسیب و صدمه)

جهان‌دار سودابه را پیش خواند / همی با سیاوش به گفتن نشاند (پادشاه - احضار کردن)

پراندیشه شدجان کاووس کی/ ز فرزند و سودابه نیک‌پی  (مخفف «که ای» - نیک‌ سرشت)