شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 323

به آزادگی پیش رو چون بمردی/ به مخبر پسندیده همچون به منظر

بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی

ور از جهل غایب شدم روز چند/ کنون کامدم در به رویم مبند

سعادت به بخشایش داور است/ نه در چنگ و بازوی زورآور است

سعادت به بخشایش داور است               نَ در چن/گِ بازو /ی زو را/ورست

جرمی ندارم بیش از این کز جان وفادارم تو را           ور قص د آ/ زا رم کنی/ هر گز نیا / زارم  تو را

هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود               وا ر ه د / از حد ج هان/ بی ح د و ان / دا زه شَ ود

دریادلان راه سفر در پیش دارند                 پا  در  رکا / ب راهوا / رِ خویش دا / رَند

نباید دل از دست مردم ربود/ چو خواهند جایی که تنها روند

مبادا که گنجی ببیند فقیر/ که نتواند از حرص خاموش بود

سخنگوی دهقان چه گوید نخست/ که نام بزرگی به گیتی که جست

گرم روی با پشت گردد از آن به/ که رویی ببینم که پشتم بلرزد

ای به ازل بوده و نابوده ما/ وی به ابد زنده و فرسوده ما

ای همه هستی ز تو پیدا شده/ خاک ضعیف از تو توانا شده

پرورش‌‌آموز درون‌‌پروران/ روز برآرنده‌‌ی روزی‌‌خوران

چو خواهی که نامت بود جاودان/ مکن نام نیک بزرگان نهان

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

منم چون شاخ تشنه در بهاران

شبی چون چاه بیژن تنگ و تاریک

نَه این ریسمان می برد با منش