شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 529

تو عفوش کن که گر عفوت نباشد/فروماند به صد خذلان دریغا

عجب جایی بیاید بهجت انگیز/که بر شیرین سر آرد هجر پرویز

تا چند اثیر رنگ و بو خواهی شد/ چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا /متحیّرم ندانم که تو خود چه نام داری

شهری به گفت وگوی تو در تنگنای شوق/ شب روز می کنند و تو در خواب صبحگاه

دست در حلقۀ آن زلف دو تا نتوان کرد/ تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم / که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

در گلشن جمال تو روی تو آن گل است / کز عکس خود چو لاله کند هر گیاه را

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف

الف – د – ج – ب

د – الف – ب - ج

کردم طلب و نیافتم اهل/ اکنون قدم از طلب کشیدم
 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
 

کی تواند زد قدم با کاروان/ ناتوانی کاندرین منزل بماند
 

راندیم ز دل هر چه نه با یاد خدا بود/ پس در کنف سایه وی جای گزیدیم