شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 2379

دو

سه

چهار

یک

خزاین پر از بهر لشکر بود / نه از بهر آذین و زیور بود

ضرورت نباشد بر افتاده زور / برد مرغ دون دانه از پیش مور 

اگر زیر دستی بر آید ز پا / حذر کن ز نالیدنش بر خدای

گرفتیم عالم به مردی و زور /ولیکن نبردیم با خود به گور 

گلاب است گویی به جویش روان / همی شاد گردد به بویش روان

مدتی سجاده‌ی تقوا به دوش انداختی / چند روزی هم سبو بر دوش می باید کشید

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر / که عاقبت برود هر که او ز مادر زاد

بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم / تا دیده‌ی من بر رخ زیبای تو باز است

ای بسا آدم که ابلیسی کند / ای بسا شیطان که ادریسی کند

در نگر ای خسرو صاحب نظر / نیست هر سنگی که می‌تابد گهر 

هر هلاک امت پیشین که بود / زانکه چندل (سنگ) را گمان بردند عود

در قبای خسروی درویش زی / دیده بیدار و خدا اندیش زی 

پشیمان، درویش، خوار، مرد حق

پشیمانی، ژنده‌پوش، ناتوان، مردان کامل

تأسف، گدا، ناتوانی، مرد کامل

پشیمانی، ژنده‌پوش، خوار، تغییر کردن