شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سیزدهم: گرد آفرید | آزمون شماره 237

ز آذار گُردآفرید و هژیر/پر از درد بودند بُرنا و پیر

فلک در شگفتی ز عزم شماست/ملک آفرین‌گوی رزم شماست

چو سهراب را دید بر پشت زین/چنین گفت کای شاه ترکان چین

چو بر زین بپیچید گُردآفرید/یکی تیغ تیز از میان برکشید

 دید موسی یک شبانی را به راه / کاو همی‌گفت ای خدا و ای اله

تو دانی که بیداد کوشد همی / همی جنگ و مردی فروشد همی

آن‌گاه بوسهل لاف زدی که فلان را من فروگرفتم

 در بازار او را بازیافت که به درمی معامله می‌کرد و به حبّه‌ای مکاس می‌کرد.

که شد لاله رنگش به کردار قیر : خشمگین شدن

زمانه ز مادر چنین ناورید : بی‌نظیر بودن گُردآفرید

نبد مرغ را پیش تیرش گذر : ناتوانی در شکار

سپهبد عنان اژدها را سپرد : افسار را رها کردن و در اختیار اسب گذاشتن.

نشست از بر اسپ و برخاست گرد  
 

مادرتان پیر گشت و پشت خم کرد
 

سپیده چو بر زد سر از باختر
 

تو مپندار که از پیل دمان اندیشد