شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم

1-

عیّن الأصح و الأدقّ في الجواب للترجمة:

«قد طلبنا من ربّنا دائماً أن یوفّقنا فی الأُمور الحسنة و یُبعدنا عن الخطایا و یُلهمنا طاعته و تقواه!»:

همیشه از خداوند درخواست کرده‌ایم که در امور حسنه به ما توفیق دهد و خطاها را از ما دور سازد و طاعت و تقوای خود را روزی ما کند!

از خدای خود همیشه می‌خواهیم که در کار خیر به ما توفیق عطا کند و ما را از گناه دور سازد و اطاعت و تقوای خود را به ما وحی کند!

همواره از پرودگارمان خواسته‌ایم که در کارهای نیک ما را توفیق دهد و ما را از خطاها دور کند و به ما طاعت و تقوایش را الهام کند!

درخواست دائمی ما از پروردگار توفیق در کارهای نیک و دوری از گناهان و الهام طاعت و تقوای خود، بوده است!

2-

«اللهمّ أعوذ بک من علمٍ لایُنفَع و من صلاةٍ لاتُرفَع!»: خدایا ....... ، عیّن الترجمة الصحیحة:

از علمی که سود نرسانَد و نمازی که بالا برده نشود به تو پناه می‌برم!

از علمی که سودی ندارد و نمازی که بالا نمی‌رود به تو پناه می‌برم!

از علمی که سود نمی‌رساند و نمازهایی که بالا برده نمی‌شود به تو پناه می‌برم!

به تو پناه می‌برم از علمی که از آن‌ سودی برده نمی‌شود و نمازی که بالا برده نمی‌شود!

3-

«طلب العلم فریضة علی کلّ مسلم و مسلمة فیجب علی الجمیع أن یأخذوه من کلّ مکان»:

علمآموزی بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است پس همه باید آن‌‌را به هر وسیله‌ای به دست آورند.

طلب کردن علم واجب هر مرد و زن مسلمان است پس همه باید آن‌‌را از هر مکانی بگیرند.

همه باید علم را از هر جایی به دست آورند زیرا علمآموزی بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است.

علمآموزی بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است پس همه باید آن‌‌را از هر جایی به دست بیاورند.

4-

عیّن الصّحیح:

« ما هرگز نباید از صفاتی ناپسند که در بین مردم است تقلید کنیم! »:

علینا عدم حکایة الصفات القبیحة أبداً بین الناس!

علینا أن لا نحاکي صفات قبیحة بین الناس أبداً!

یجب علینا لا نحاکي أبداً صفات الّتي من القبیحات بین الناس!

یجب علینا أن نحاکي الصفات اللاتي هي قبیحة بین الناس أبداً!

5-

عیّن فعلاً لا یُغیّرُ «لن» آخرَه:

هؤلاء لن یتکاسلن في الدراسة!

لن تُلوّن هذه الغرفة لأنّي أحبّ لونها!

لن نُطیع أوامر الحکّام الظالمین!

المعلّمات لن تُؤذیهنّ الطالبات في الصفّ!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم | آزمون شماره 2249