شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 4566

تا مِی دل خوردهام ترک جگر کردهام / چونکه روم در لحد زآن قدحم کن جهیز 

ساقی روحانیان روح شدم خیز خیز / تا که ببینند خلق دبدبۀ رستخیز

تشنه‌ترم من ز ریگ ترک سبو گیر و دیگ / با جگر مردهریگ ساقی جان در ستیز 

گر نیازت را پذیرد شمس تبریزی ز لطف / بعد از آن بر عرش نه تو چار بالش بهر ناز

تا به گریبان نرسد دست مرگ / دست ز دامن نکنیمت رها

چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را / چه کند گوی که عاجز نشود چوگان را

هر که به خویشتن رود ره نبرد به سوی او / بینش ما نیاورد طاقت حسن روی او

ز دستم بر نمی‌خیزد که یک دم بی تو بنشینم / به جز رویت نمی‌خواهم که روی هیچ کس بینم

مفعول مفاعیلن، مستفعلن فعولن

مفعول فاعلاتن، مستفعلن مفعولن

مفعول مفاعیلن، مستفعلن مفعولن

مفعول فاعلاتن، مستفعلن فعولن

ای کاش برفتادی بُرقَع ز روی لیلی / تا مدعی نماندی مجنون مبتلا را (مفتعلن مفاعلن/ مفتعلن مفاعلن)

ساعد دل چون نداشت قوّت بازوی صبر / دست غمش درشکست پنجه نیروی من (مستفعل مفعولن/ مستفعل مفعولن)

ای روی دلارایت مجموعۀ زیبایی / مجموع چه غم دارد از من که پریشانم (مفعولُ مفاعیلن/ مفعولُ مفاعیلن)

گر همه خلق را چو من بی‌دل و مست می‌کنی / روی به صالحان نما خمر به زاهدان چشان (مستفعلن فعولن/ مستفعلن فعولن)

جور بکن که حاکمان جور کنند بر رهی / شیر که پایبند شد تن بدهد به روبهی

در عین تیرباران چشم از تو بر نبستم / در وقت دادن جان دل از تو برنکندم

تاریخ این حکایت گر از تو باز پرسند / سرجمله‌اش فروخوان از میوه بهشتی

شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب / باز به پیرانه‌سر عاشق و دیوانه شد