شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 650

بغض در عالم تو را ویران کند / همچو روبه طعمه‌ی شیران کند

ز ما گر خرده ای آمد بزرگی کن و زان بگذر / که آن بهتر که بر مستان ببخشایند هشیاران

ای محقق این دل از جان و جهان / محو گردان آشکارا و نهان

گفتی تمام زلزله شد خاک مطمعن / گفتی فتاد از حرکت چرخ بی قرار

تو عفوش کن که گر عفوت نباشد/فروماند به صد خذلان دریغا

عجب جایی بیاید بهجت انگیز/که بر شیرین سر آرد هجر پرویز

تا چند اثیر رنگ و بو خواهی شد/ چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا /متحیّرم ندانم که تو خود چه نام داری

مکش آن آهوی مشکین مرا ای صیاد/ شرم از آن چشم سیه دار و مبندش به کمند

کنون رود خلق است دریای جوشان/ همه خوشۀ خشم شد خرمن من
 

ای که اندر شکست ما کوشی/ آشتی کن چو جام ما نوشی
 

تو قلب سپه را به آیین بدار/ من اکنون پیاده کنم کارزار