شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره

1-

در تمامی ابیات به‌جز .... اضافه استعاری آمده است .

در آفاق گشاده است و لیکن بسته است / از سر زلف تو تا پای دل ما زنجیر

خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه / کز دست غم خلاص من آن‌جا مگر شود

دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو / گوش طرب به دست تو بی‌تو به سر نمی‌شود

مگر به تیغ اجل خیمه بر کنم ورنه / رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است

2-

در کدام گزینه اضافه استعاری، از نوع تشخیص نیست؟

آید ز نی حدیثی هر دم به گوش جانم / کآخر بیا و بشنو دستان و داستانم

کان باز را که قله عرش است جای او / در دودهنگ خاک خطا باشد آشیان

چشم عقلم خیره شده از عکس روی تابناکش / روزگارم تیره شد از تار موی مشک‌بویش

آسمان آسوده است از بی‌قراری‌های ما / گریه طفلان نمی‌سوزد دل گهواره را

3-

در همهٔ ابیات به‌جز ....... تشبیه و استعاره هر دو به کار رفته است.

چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود / ندانستم که این دریا چه موج خون‌فشان دارد

ماه خورشیدنمایش ز پس پردهٔ زلف / آفتابی است که در پیش سحابی دارد

چشمهٔ چشم مرا، ای گل خندان، دریاب / که به امید تو خوش آب روانی دارد

چون جان فدای لبش شد، خیال می‌بستم / که قطره‌ای ز زلالش به کام‌ها افتاد

4-

در همه‌ی بیت‌ها هر دو آرایه‌ی «تشبیه» و «استعاره با ذکر مشبّه‌به» وجود دارد به‌جز .......

ز پرده گر به در آید نگار پرده‌نشینم / چو اشک از نظر افتد نگارخانه‌ی چینم

غزال من تو به افسون فسانه در همه شهر / ترانه‌ی غزل شهریار را مانی

تو غنچه بودی و من عندلیب باغ تو بودم / کنون به خواری‌ام ای گلبن شکفته چه رانی؟

سرم ای ماه به دامان نوازش بگذار / تا در آغوش تو سوز غزلی ساز کنم

5-

در کدام گزینه، «استعاره‌ی مکنیّه» از هر دو نوع «تشخیص» و «غیرتشخیص» وجود دارد؟

رخ گل را که عکس روی یار است / هوا مشّاطه، آب آیینه‌دار است

گرچه من خود ز عدم دل‌خوش و خندان زادم / عشق آموخت مرا شکل دگر خندیدن

فردا که پیش‌گاه حقیقت شود پدید / شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد

در آفاق گشاده‌ست ولیکن بسته‌ست / از سر زلف تو در پای دل ما زنجیر

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 9812