شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 10560

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت/ این تطاول که ز سر زلف تو من دیدم که دید؟

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی/ نتوان شبه تو جستن که تو در وهم نیای

همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی/ همه بیشی تو بکاهی همه کمی تو فزایی

عنایت گر چه زهر تاب دارد/ گذر بر چشمۀ نوشاب دارد

مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد / مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد

 بی جرم بکش که بنده مملوک / بی‌شرع ببر که خانه یغماست

در دام تو محبوسم در دست تو مغلوبم / وز ذوق تو مدهوشم در وصف تو حیرانم

چون یار ما تو باشی ز اغیار فارغیم / چون کار ما تویی ز همه کار فارغیم

الف، ج، د، ب            

ب، ج، الف، د                         

ب، الف، د، ج

الف، ب، د، ج

عالَم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت / فتنه‌انگیز جهان نرگس جادوی تو بود

 کس چو حافظ نگشود از رخ اندیشه نقاب / تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

غرور حسن اجازت مگر نداد ای گل / که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

 صدف‌وار گوهرشناسانِ راز / دهان جز به لؤلؤ نکردند باز