شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 14: سی مرغ و سیمرغ | آزمون شماره 155

حاشا که مرا جز تو در دیده کسی باشد/ یا جز غم عشق تو در دل هوسی باشد 

کس چون تو نشان ندهد در کّل جهان لیکن/ چون این دل هرجایی هر جای بسی باشد 

بر پای تو سر دارم گر سر خطری دارد/ وصل تو به دست آرم گر دسترسی باشد 

ز آنجا که تویی تا من صد‌ساله ره است الحق/ ز اینجا که منم تا تو منزل نفسی باشد 

افسرده و منجمد /اعانت و یاری

تعب و رنج/ و ادی و سرزمین

مِلک و پادشاهی/ مُلک و زمین

گرم رو و مشتاق/ سربه سر و همگی

کباب غاز، منطق الطّیر، الهی‌نامه، ارمیا

ارمیا، تذکرة الاولیاء، منطق الطّیر، کباب غاز

کباب غاز، سندبادنامه، منطق الطّیر، ارمیا

ارمیا، منطق الطّیر، سندبادنامه، کباب غاز

مترس از جان‌فشانی گر طریق عشق می‌پویی / چو اسماعیل باید سر نهادن روز قربانی

خضر ره ارباب طلب ، عزم درست است / آواره شد آن کس که پی راهنما رفت

 هرچند سال‌هاست که این راه می‌روی / راهی که سوی او نرود جز ضلال نیست

چون می‌روی بی من مرو ای جانِ جان بی تن مرو / وز چشم من بیرون مشو ای شعله‌ی تابان من

ز روی خوب تو گفتم که پرده برفکنم / ولی چو درنگرم پرده‌ی رخ تو منم

نهاده‌ام سر پرشور دائماً بر کف / بدان امید که در پای مرکبت فکنم

مرا ز خویش به یک جام باده بازرهان / که جام باده رهایی دهد ز خویشتنم

در آن نفس که مرا از لحد برانگیزند / حدیث عشق تو باشد نوشته بر کفنم