شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 1239

برگ بیبرگی بود ما را نوال/ مرگ بیمرگی بود ما را حلال

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

تا خار غم عشقت آویخته در دامن/ کوتهنظری باشد رفتن به گلستان‌ها

راه وصل تو راه پر آسیب/ درد عشق تو درد بیدرمان

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

بوستانی است صدر تو ز نعیم/ آسمانی است قدر تو ز جلال

دانه باشی مرغکانت برچنند/ غنچه باشی، کودکانت برکنند

نسخ کن این آیت ایام را/ مسخ کن این صورت اجرام را

کشیدم قلم بر سر نام خویش/ نهادم قدم بر سر کام خویش

بر قدم او قدمی می‌کشید/ بر قلم او رقمی می‌کشید

ای همۀ سلسله‌ام برخی آن طرّه و رخ/ وی همۀ طایفه‌ام بندۀ آن سینه و تن

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

عشق بهین گوهری است، گوهر دل کان او/ دل عجمی صورتی است، عشق زبان دان او

اگر کیمیای وفا جست خواهی/ جز از دست هر خاک پایی نیابی

برگ بی برگی بود ما را نوال/مرگ بی مرگی بود ما را حلال

سلطان دهر گفته که ای خواجه تا کجا/ بنوشته هفت چرخ و رسیده به مستقیم

ای از بر سدره شاهراهت/ وی قبه عرش تکیهگاهت

ای گفته صحیح و کرده تصریح/ در دست تو سنگریزه تسبیح 

تا بدانسته‌ام که مردم چیست/ اندر این حیرتم که مردم کیست 

بر خیالی صلحشان و جنگشان/ وز خیالی فخرشان و ننگشان