شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس چهارم: تاریخ ادبیات پیش از اسلام و قرن‌های اولیه هجری | آزمون شماره 16407

سامانیان

هخامنشیان

طاهریان

ساسانیان

نظم و نثر فارسی در این دوره شکوفا شد و سنت‌های فرهنگی کهن رواج یافت.

بسیاری از اصطلاحات علمی، ادبی، دینی و سیاسی جدید از راه ترجمۀ متون عربی وارد فارسی دری شد.

در آغاز این دوره، به دلیل گسترش زبان فارسی، دانشمندان ایرانی آثار خود را به فارسی می‌نوشتند.

سخنوران بزرگی چون رودکی، فردوسی و عنصری، اهمیت ادبی این دوره را بالا برده‌اند.

با رواج و نفوذ معارف اسلامی و متون دینی، آمیختگی زبان فارسی با زبان عربی افزایش می‌یابد.

امیران خراسان شاعران را به فارسی‌گویی تشویق می‌کردند و مترجمان را به ترجمه کتب معتبر برمی‌انگیختند.

شعر حکمی و اندرزی (تعلیمی) در این دوره به پختگی رسید و شاعرانی به قصیده‌سرایی در این موضوع پرداختند.

در این دوره دانشمندان خود را سرگرم نگارش آثار علمی در زمینه‌های فلسفه، طب و علوم دینی کردند.

سپهدار چون پیش لشکر کشید/ یکی ژرف دریای بی بُن بدید

در قالب این خاکیان عمری است سرگردان شدم / چون جان اسیر حبس شد، جانانه را گم کرده ام

عقیقی شرابی که در آبگینه / درخشان شود چون سهیل یمانی

جادویی آغاز کرده است آتش ارنه از چه رو/ گاه پشتش روی گردد گاه پایش سر شود