شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 5494

در این خنده یک عمر پژمردگی است/ در آن بسته یک جام دیوانگی است

چشم گریان را به توفان بلا خواهم سپرد/ نوک مژگان را به خوناب جگر خواهم گرفت

هر چه نقش نفس می‌بینم به دریا می‌دهم/ هر چه نقد عقل می‌یابم در آتش می‌برم

هست انعام تو در برج مروّت اختر/ هست اکرام تو در درج فتوّت گوهر

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت؟ / وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید؟ (موازنه)

طبع تو سیر آمد از من جای دیگر دل نهاد / من که را جویم که چون تو طبع هر جاییم نیست (مجاز)

جور تلخ است ولیکن چه کنم گر نبرم/ چون گریز از لب شیرین شکر‌بار تو نیست (جناس)

تنها نه من به دانه خالت مقیّدم  / کاین دانه هر که دید گرفتار دام شد (واژه‌آرایی)

مرگ بر بالین و جانان غافل است / جان بدین سختی سپردن مشکل است

مایه قهر است و لطف ناوک دلدوز او / پایة کفر است و دین جوشن شب‌پوش او

دامنم را چون تهی دیدی ز گل خاری منه / دلبرم را چون بری دیدی ز من خوارم مدار

چرا ننهم؟ نهم دل بر خیالت / چرا ندهم؟ دهم جان در وصالت