شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 5684

ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی / دل بی‌تو به جان آمد، وقت است که بازآیی (تکرار پایه‌های آوایی مفعولُ _‌ مفاعیلن)

مطرب خوش‌نوا بگو، تازه به تازه نو به نو / باده دلگشا بجو، تازه به تازه نو به نو (تکرار پایه‌های آوایی مفتعلن _ فاعلن)

در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن / من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود (تکرار پایه ‌آوایی مستفعلن)

ای صاحب کرامت، شکرانه سلامت / روزی تفقّدی کن درویش بینوا را (تکرار پایه‌های آوایی مفعولُ _ فاعلاتن)

که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست $(--UU--UU--UU--UU)$

عَلَم شد حافظ اندر نظم اشعار $(--U---U---U)$

یک نیمه نرگس باز کرد از خواب جنبانید سر $(---U---U---U--)$

 لطف خدا بیشتر از جرم ماست $(-UU--UU--UU-)$

با دگران مر تو را هرچه میسر نشد                                                                                        از غم و رنج و جفا بر دلم انباشتی

به تصور خیالت نرود به خواب چشمم                                                                                        که به چشم من خیال تو ز خواب خوش‌تر آید

چو گل به بار بود همنشین خار بود                                                                                        چو در کنار بود خار در نمی‌گنجد

از تو چنین که می‌رسد نور به ماه آسمان                                                                                        در عجبم که تو چرا ماه زمین نمی‌شوی