شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 76

آن را که میسّر نشود صبر و قناعت / باید که ببندد کمر خدمت و طاعت

ز بخت، بی ره و آیین و پا و سر می‌زیست / ز عشق، بی دل و آرام و خواب و خور می‌گشت

مرا شکر منه و گل مریز در مجلس / میان خسرو و شیرین، شکر کجا گنجد؟

دلم نماند پس این خون چیست هر ساعت / که در دو دیدۀ یاقوت بار برگردد

حذف همزه

آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن

ابدال

قلب

چون تشنه جان سپردم، آنگه چه سود دارد/ آب از دو چشم دادن بر خاک من گیا را

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت / چندانکه باز بیند دیدار آشنا را

بیا که وقت بهار است تا من و تو به هم / به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را

ای کاش برفتادی برقع ز روی لیلی / تا مدعی نماندی مجنون مبتلا را

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد / دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت؟

مرا بسود و فرو ریخت هر چه دندان بود / نبود دندان لا بل چراغ تابان بود

سعدیا گر قدمت راه به پایان نرساند / باری اندر طلبش عمر به پایان برسانی

سر آن داری کامروز مرا شاد کنی؟ / دل مسکین مرا از غمت آزاد کنی؟

به وفای دل من ناله برآرید چنانک / چنبر این فلک شعوذه گر بگشایید

به جهان پشت مبندید و به یک صدمۀ آه / مهرۀ پشت جهان یک ز دگر بگشایید

سیل خون از جگر آرید سوی بام دماغ / ناودان مژه را راه گذر بگشایید

خبر مرگ جگرگوشۀ من گوش کنید / شد جگر چشمه خون ، چشم عبر بگشایید