شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 8285

درفش کاوه نشانه‌ای است پرمعنی، مظهر اراده و نیروی مردم که فرمانروایی نو را به قدرت می‌رساند.

بعضی از معاصران، قیام کاوه را در برابر ظلم، با انقلاب فرانسه و نهضت‌های عدالت‌خواهانه مقایسه کرده‌اند.

درفش او پشتیبان، دل دردمند مردم بی‌پناه بود و درخشندگی‌اش از همّت ملّتی ستم‌دیده و دادخواه.

در داستان‌های حماسی، چهره انقلابی کاوه آهنگر و پیش‌بند چرمین او که با آن مردم را به اتّحاد فراخواند، بی‌نظیر است.

هر که نتواند ز دوش خلق باری بر گرفت / از گرانجانی حیاتش بار بر عالم بود (توصیه به یاری مردم)

با زمانی دگر انداز ای که پندم میدهی / کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست (بی‌توجهی به ملامت و ملامتگران)

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست / دل بر دلدار رفت، جان بر جانانه شد (رسیدن به مقام وصل)

تجلّی در دل هر ذرّه شور چشمکی دارد / گره در کار بینایی میفگن دیده‌ای واکن (ارزش و برتری دل)

شفقگون باده‌ام را گر به خون، گردون مبدل کرد                         شفق‌‌سان شعله آهی کشم کآتش در آن افتد

چو ماه آتشین رویت گلستان ارم باشد                                     خلیل آسا دلم خود را به روی آذر اندازد

خورشید وشی، ماه رخی، زهره جبینی                                        یاقوت لبی، سنگ‌دلی، تنگ‌دهانی

تنگ شکر را مانداین، سودای سر را ماند این                              آن سیمبر را ماند این، شادی و آسانی است این