شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هفتم - درس اوّل-بینای مهربان | آزمون شماره 4631

روزی اگر صدهزار بار کنم شکر/ باز بود نعمتت ز شکر من افزون

به‌جز شکر، نعمت نگیرد که شکر / عقاب است و نعمت چو کبک دری است

چه نعمتی است تو را تا به شکر آن کوشی؟ / به حیرت اندر از کار چون تو مسکینم

تا نپنداری‌ کنون ‌کفران نعمت می‌کنم / نعمتی ناچار باید تا کسی ‌کفران کند

حقّ نعمت شناختن در کار / نعمت افزون دهد به نعمت‌خوار

به جان گفت باید نفس بر نفس / که شکرش نه کار زبان است و بس

زمانه کیست که در نعمتش کند کفران / سپهر کیست که در خدمتش کند تقصیر

کفران نعمتش سبب قطع وصل شد / زینش بتر سزاست دل ناسپاس ما