شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 26274

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم/ جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها/بی‌خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن/کوته‌نظری باشد رفتن به گلستان‌ها

آن را که چنین دردی از پای دراندازد/باید که فروشوید دست از همه درمان‌ها

اساسی‌ترین عامل پیدایی شعر عاطفه است. حالت‌هایی چون اندوه، شادی و حیرت، نمودهای عاطفه‌اند.

پس از عاطفه مهم‌ترین و مؤثرترین عامل، لحن است. بدون لحن کمتر می‌توان عواطف را برانگیخت.

وزن، ادراکی است که از احساس نظم حاصل می‌شود و امری حسی است.

تشخیص لحن مناسب، درک محتوا را آسان‌تر می‌سازد.

متن حکایت، ساده و روان است.

«را» هم در معنای «برای» و هم به‌عنوان نشانۀ مفعول استفاده شده است.

نویسنده از آرایه‌هایی چون «کنایه» و «تشخیص» بهره برده است.

اشعار حکایت در قالب مثنوی هستند.

 وزن و آهنگ، به انتقال بهتر احساس و عاطفه کمک می‌کند.

حالت‌هایی چون اندوه، شادی، امید و یأس، حیرت و تعجّب، نمودهای عاطفه‌اند که شاعر می‌کوشد آنها را به دیگران انتقال دهد.

وزن در شعر، جنبۀ تزیینی ندارد؛ بلکه جزءِ طبیعت شعر است.

اساسی‌ترین عامل پیدایی شعر، وزن است. بدون وزن، کمتر می‌توان عواطف را برانگیخت.

این همه دلبندی و خوبی تو را                              موضع ناز است و غرور ای صنم

من که ز خون حسین پر غم و دردم                              شاد چگونه کنند خون رزانم؟

سیل غم بی‌شمار بار و خرم برد                              طمع من از یار بردبار نه این بود

ای سینه که دردمندی از غم                                            هم زانوی غم دوات جویم