شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفدهم : خاموشی دریا | آزمون شماره 1213

جناس ناهمسان ، تشخیص ، ایهام ، حسن تعلیل 

جناس ناهمسان ، ایهام تناسب ، تشبیه ، تشخیص 

کنایه ، حسن تعلیل ، تشخیص ، اغراق

مجاز ، کنایه ، جناس ناهمسان ، مراعات نظیر 

چون نیست هیچ‌کس به فریاد من رسد / خود رقص می‌کنم چو سپندار نوای خویش

گل آن‌چنان فریفته‌ی حسن خود شده است / کز شبنم است آینه دائم برابرش

تمیز نیک و بد روزگار کار تو نیست / چو چشم آینه، در خوب و زشت حیران باش

ز خار زار تعلّق، کشیده دامن باش / به هر چه می‌کشدت دل، از آن گریزان باش

من به شما می‌گویم که زندگی به‌راستی تاریکی است ، مگر آنکه شوقی باشد. (تشبیه)
 

شما را اگر توان نباشد که کار خود به عشق درآمیزید ، و پیوسته بار وظیفه‌ای را بی‌رغبت به دوش کشید ، زنهار دست از کار بشویید. (کنایه)
 

آن که با بی‌میلی خمیری در تنور نهد ، نان تلخی واستاند که انسان را تنها نیمه‌سیر کند. (تضاد)
 

شوق همیشه کور است ، مگر آن که دانشی باشد. (تشخیص)
 

بیا که وقت بهار است تا من و تو به هم / به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را
 

گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی / روا بود که ملامت کنی زلیخا را
 

تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول/ وآخر بسوخت جانم در کسب این فضایل
 

در این روش که تویی بر هزار چون سعدی / جفا و جور توانی ولی مکن یارا