شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 9111

من به شکرانه آن از سر سر برخیزم / کان سهی سرو روان از سر پا بنشیند

بتی کز عکس رخسارش چراغ جان شود روشن / چه دود دل که برخیزد چو او در خانه بنشیند

خوش آن صبوح که آتش‌رخان ساغرگیر / به باده لعل لب آبدار می‌شویند

ای بر همه میران جهان یافته شاهی / می‌خور که بداندیش چنان شد که تو خواهی

در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را / مهر لب او بر در این خانه نهادیم

مشعله‌ای برفروخت پرتو خورشید عشق / خرمن خاصّان بسوخت خانگه عام رفت

فلک به ملک جم ای شاه مژده داد تو را / به عمر خضر تو را روزگار مژده دهاد

حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح / ورنه طوفان حوادث ببرد بنیادت

انوار سهیلی

تاریخ جهانگشا

جامع‌التواریخ 

ظفرنامه شامی

گرچه رنگ عاشقان از غم شود چون زعفران / ما همه شادی ز رنگ زعفرانی یافتیم

قیاس کردم و تدبیر عقل در ره عشق / چو شبنمی است که بر بحر می‌کشد رقمی

دلا با تو وفا کردم کزین بیشت نیازارم / بیا تا این بهاران را به شادی با تو بگذارم

آن‌چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم / اگر از خمر بهشت است و گر باده مست