شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یازدهم : یارانِ عاشق | آزمون شماره 482

نشین به کشتی روح و بگیر دامن نوح  /  به بحر عشق که هر لحظه جذرومد باشد

چو قرب او طلبی در صفای نیت کوش  /به جز ثنای جلالش مساز ورد ضمیر

برخاست بوی گل ز در آشتی در آی  /  ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

خوشا آن دم که از استغنای مستی  / فراغت باشد از شاه و وزیرم

روندگان طریقت ره بلا سپرند / رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز

بکش جفای رقیب ار حبیب می‌خواهی / کنار گل نبری گر کنی کناره ز خار

 الصّلا پروانه جانان قصد آن آتش کنید / چون بلی گفتید اوّل درروید اندر بلا

تا جدا مانده‌ام از روی تو هرگز گفتی / کان جگر خسته‌ی دل سوخته حالش چون است؟

سفر دراز نباشد به پای طالب دوست/ که زنده ابد است آدمی که کشتۀ اوست
 

دل من بی‌تو جهانی است پر از فتنه و شور/ بده آن بادۀ نوشین که جهان بر باد است
 

دل‌های مرده زندگی از سر گرفته‌اند/ تا چون مسیح با لب جان‌پرور آمدی
 

کوه‌کن زنده نخواهد شدن از نفخۀ صور/ مگرش مژدۀ وصل از برِ شیرین آرند 

تهمتن گز اندر کمان راند زود / بدان¬سان که سیمرغ فرموده بود (حماسی)

ای سلیمان در میان زاغ و باز / لطف حق شو، با همه مرغان بساز (تعلیمی)

برارم ز بن بیخ بیداد را / به گردون زنم پایۀ داد را (انقلاب اسلامی)

نه تلخ است صبری که بر یاد اوست/ که تلخی شکر باشد از دست دوست (غنایی)