شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6013

همیشه تا که همی بشکفد ز باد صبا/ به باغ در سمن تازه و بنفشۀ تر

تا نگار من ز سنبل بر سمن پرچین نهاد/ داغ حسرت بر دل صورتگران چین نهاد

گر چند سال عارض من چون بنفشه بود/ ور چند گاه عارض او بود چون سمن

طراوت رخت آب سمن تمام ببرد/ رخت ز گل نم و از آفتاب آب ببرد

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را / که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت / و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

کنون که بر کف گل جام باده صاف است / به صد هزار زبان، بلبلش در اوصاف است

دلم سیر شد زین سرای سپنج / خدایا مرا زود برهان ز رنج

الف و ب

ج و د

الف و ج

ب و د