شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفدهم: سپیده دم | آزمون شماره 4787

ماجرای دل خون گشته نگویم با کس / زانکه جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم

روزگارا طاق ایوان فلک در هم شکن / طاق ایوان گو ممان چون کسری عالم نماند 

از لب لعل توام کار به کام است امشب / دولتم بنده و اقبال غلام است امشب 

تا بدیدم حلقه ی زلف تو روز من شب است / تا ببوسیدم سر کوی تو جانم بر لب است

ز قفای من و تو گرد جهان را بسیار/دی و اسفند مه و بهمن و آذر گردد

سوختم در محنت و درد و خطر/در میان آتشم آورده‌ای 

گم شد از من گم شدم از یاد او/ماند بر جا قصه بیداد او

هر چه کردم لابه و افغان و داد/گوش بست و چشم را بر هم نهاد 

تشبیه - حس آمیزی - کنایه - واج آرایی

استعاره - جناس - واج آرایی - تلمیح

تلمیح - کنایه - حس آمیزی - جناس تام

مراعات النظیر - تشبیه - تناقض - تشخیص

ظالم به ظلم خویش گرفتار می‌شود/ از پیچ و تاب نیست رهایی کمند را

اثر ظلم محال است به ظالم نرسد/ ناله پیش از هدف از پشت کمان می‌خیزد

اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم /جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

چو دشنام گویی دعا نشنوی/به‌جز کشته‌ی خویشتن ندروی