شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی

1-

بیت کدام گزینه در بحر رجز است؟

چه خوش گفت جمشید با تاج و گنج / که یک جو نیرزد سرای سپنج

هزار آفرین بر می سرخ باد / که از روی ما رنگ زردی ببرد

بی‌ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود / دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم

گرانی ندارد بیابان ما / قراری ندارد دل و جان ما

2-

کدام گزینه صحیح نیست؟

برای نام‌گذاری وزن‌ها، بیت مبنای محاسبه قرار می‌گیرد که در عروض سنتی آن را بحر می‌نامند.

کوتاه‌ترین مصراع شعر سنتی دو رکن و طولانی‌ترین آن چهار رکن دارد.

وزن حاصل از تکرار مفاعیلن را رجز می‌نامند.

وزن حاصل از تکرار فعولن را متقارب می‌نامند.

3-

وزن کدام مصراع در مقابل آن نادرست است؟

بنگر و با کس مکن آن ناسزا (مفتعلن مفتعلن فاعلن)

گر نقش تو از میانه برخاست (مفعول مفاعلن فعولن)

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ (مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن)

دوش در آن سرخوشی هوش ز ما می‌ربود (مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن)

4-

وزن کدام مصراع نادرست است؟

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد (مفتعلن فاعلات مفتعلن فع)

همواره پر ز پیچ و پر از تاب و پر خمی (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن)

سبزه سخن فهم کرد گفت که فرمان تو را (مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن)

کز خواب کسی را گل شادی نشکفت (مفعول مفاعیل مفاعیل فعل)

5-

وزن کدام بیت «مفعول مفاعلن مفاعیلن» است؟

شاهی که به روز رزم از رادی/ زرین نهد او به تیر در پیکان

خیزید که هنگام صبوح دگر آمد/ شب رفت و ز مشرق علم صبح بر آمد

رفت آن‌که رفت آمد آن‌که آمد/ بود آن‌چه بود خیره چه غم داری

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من/ وین حرف معما نه تو خوانی و نه من

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 2206