شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی

بیت کدام گزینه در بحر رجز است؟

چه خوش گفت جمشید با تاج و گنج / که یک جو نیرزد سرای سپنج

هزار آفرین بر می سرخ باد / که از روی ما رنگ زردی ببرد

بی‌ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود / دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم

گرانی ندارد بیابان ما / قراری ندارد دل و جان ما

کدام گزینه صحیح نیست؟

برای نام‌گذاری وزن‌ها، بیت مبنای محاسبه قرار می‌گیرد که در عروض سنتی آن را بحر می‌نامند.

کوتاه‌ترین مصراع شعر سنتی دو رکن و طولانی‌ترین آن چهار رکن دارد.

وزن حاصل از تکرار مفاعیلن را رجز می‌نامند.

وزن حاصل از تکرار فعولن را متقارب می‌نامند.

وزن کدام مصراع در مقابل آن نادرست است؟

بنگر و با کس مکن آن ناسزا (مفتعلن مفتعلن فاعلن)

گر نقش تو از میانه برخاست (مفعول مفاعلن فعولن)

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ (مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن)

دوش در آن سرخوشی هوش ز ما می‌ربود (مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن)

وزن کدام مصراع نادرست است؟

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد (مفتعلن فاعلات مفتعلن فع)

همواره پر ز پیچ و پر از تاب و پر خمی (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن)

سبزه سخن فهم کرد گفت که فرمان تو را (مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن)

کز خواب کسی را گل شادی نشکفت (مفعول مفاعیل مفاعیل فعل)

وزن کدام بیت «مفعول مفاعلن مفاعیلن» است؟

شاهی که به روز رزم از رادی/ زرین نهد او به تیر در پیکان

خیزید که هنگام صبوح دگر آمد/ شب رفت و ز مشرق علم صبح بر آمد

رفت آن‌که رفت آمد آن‌که آمد/ بود آن‌چه بود خیره چه غم داری

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من/ وین حرف معما نه تو خوانی و نه من

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 2206