شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 4220

بیابد اصل او همچو را مردان/ رسد چون ناصر خسرو به جانان

جانا ز لطف ایزدی گر بر دل و جانم زدی / هرگز نگویی انوری، روزی وفادارم تو را

خاقانی از آنگه که خبر یافت ز عشقت / از بیخبری او به جهان رفت خبرها

خداوندا در توفیق بگشای / نظامی را ره تحقیق بنمای

شعر این دوره از نظر سبک گویندگی و موضوع، تنوع یافت و در شاخه‌ها و رشته‌هایی هم‌چون مدح و هجو و تغزل و حماسه به کار گرفته شد.

حکمت و دانش و اندیشه‌های دینی در شعر این دوره تأثیری عمیق بخشید و جزئی از مضامین شعری شد.

در این عصر شاعران به سرودن قصاید لطیف و زیبا علاقه‌مند بودند. انوری و هم‌سبکان او در قصیده بسیار کوشیدند.

سبک شعر در نیمه‌ی دوم قرن ششم و اوایل قرن هفتم متحول شد و عمدتاً با شیوه‌ی شاعری پیش از آن، متمایز گردید.

شکر ایزد را که چون او شد پدید / در خیالش جان، خیال خود بدید

ما همه چشمیم و تو نور ای صنم / چشم بد از روی تو دور ای صنم

شنیدم که نامش خدادوست بود / ملک سیرتی، آدمی‌پوست بود

هر روز دلم به زیر باری دگر است / در دیده من ز هجر کاری دگر است