شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 348

دل برگرفت از من بُتم یکبارگی

زیرنشین علمت کاینات

دست کسی برنرسد به شاخ هویّت تو

برشوم از نشاط دل وقت سحر به منظره

تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است / جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست؟ (بلند تلفظ کردن مصوّت کوتاه _ حذف همزه)

چون مراد دل و جانم تویی از هر دو جهان / از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا (حذف همزه _ آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن)

دگر به روی کسم دیده برنمی‌باشد / خلیل من همه بت‌های آزری بشکست (بلند تلفظ کردن مصوّت کوتاه _ ابدال)

گر ز دل آگاه شدی، هم‌سفر ماه شدی / چون تو در این راه شدی خوبی رفتار ببین (کوتاه تلفظ کردن مصوّت بلند _ بلند تلفظ کردن مصوّت کوتاه)

گر بر در وصالت امید بار بودی / بس دیده کز جمالت امیدوار بودی

ذره نماید آفتاب ار به جمال تو رسد / عین کمال خسته باد ار به کمال تو رسد

هر تار ز مژگانش تیری دگر اندازد / در جان شکند پیکان چون در جگر اندازد

عقل ز دست غمت دست به سر می‌رود / بر سر کوی تو باد هم به خطر می‌رود