شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 348

برشوم از نشاط دل وقت سحر به منظره

دست کسی برنرسد به شاخ هویّت تو

زیرنشین علمت کاینات

دل برگرفت از من بُتم یکبارگی

تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است / جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست؟ (بلند تلفظ کردن مصوّت کوتاه _ حذف همزه)

چون مراد دل و جانم تویی از هر دو جهان / از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا (حذف همزه _ آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن)

دگر به روی کسم دیده برنمی‌باشد / خلیل من همه بت‌های آزری بشکست (بلند تلفظ کردن مصوّت کوتاه _ ابدال)

گر ز دل آگاه شدی، هم‌سفر ماه شدی / چون تو در این راه شدی خوبی رفتار ببین (کوتاه تلفظ کردن مصوّت بلند _ بلند تلفظ کردن مصوّت کوتاه)

عقل ز دست غمت دست به سر می‌رود / بر سر کوی تو باد هم به خطر می‌رود

هر تار ز مژگانش تیری دگر اندازد / در جان شکند پیکان چون در جگر اندازد

ذره نماید آفتاب ار به جمال تو رسد / عین کمال خسته باد ار به کمال تو رسد

گر بر در وصالت امید بار بودی / بس دیده کز جمالت امیدوار بودی