شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 6973

بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی / که ادریس از چنین مردن بهشتی گشت پیش از ما (وعظ و حکمت)

چند رنجانی نگارا این دل مشتاق را / یا سلامت خود مسلم نیست مر عشاق را (تغزل)

 به طاعتخانه شد خسرو کمر بست / نیایش کرد یزدان را و بنشست (طنز)

فردوس اعلا روی تو حکم تجلی کوی تو / ای در خم گیسوی تو جان‌ها همه جانان طلب (مدح)

ناصرخسرو و سنایی از شاعرانی هستند که در دوره دوم از حیات شعری خود از دربارها کناره گرفتند.

تحولی که سنایی و انوری در غزل ایجاد کردند، باعث شد که در قرن هفتم، شاعران بزرگی در غزل ظهور کنند.

خاقانی و نظامی از شاعرانی هستند که در شمال غرب ایران، سبک شعر فارسی را از آنچه در دیگر نواحی ایران یا پیش از آن رایج بود، متمایز ساختند.

عطار و مولوی از جمله شاعرانی هستند که پیش از دیگر شاعران به تصوّف و عرفان روی آوردند.