شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 3865

تصویر تابناک هزاران ستاره را / چون خرده‌های نان / بر ماهیان خرد و کلان هدیه کرده است (مفاعیل)

چه غم گر چلچراغ ماه بزمم را نیاراید / شبی دارم که در آفاق تاریکش / تمام روشنایی‌ها فرو مرده است (مفاعیلن)

از بلندا رو نهادم در نشیب / وز حرارت با عرق گشتم عجین (فاعلن)

دیدم که در زندان تاریک فراموشی / در چار دیوار شب غربت / چندان گرفتارم (مستفعل)

چه خوش گفت جمشید با تاج و گنج / که یک جو نیرزد سرای سپنج

هزار آفرین بر می سرخ باد / که از روی ما رنگ زردی ببرد

بی‌ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود / دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم

گرانی ندارد بیابان ما / قراری ندارد دل و جان ما